Pranie brudnych pieniędzy

Przestępstwo prania brudnych pieniędzy jest poważnym przestępstwem godzącym w dobro prawne w postaci prawidłowego funkcjonowania obrotu gospodarczego. Sam typ podstawowy prania brudnych pieniędzy, zgodnie z art. 299 § 1 k.k., zagrożony jest nawet karą pozbawienia wolności do lat 8. W praktyce zarzut prania brudnych pieniędzy częstokroć idzie jednak w parze z innymi jeszcze zarzutami, zwłaszcza oszustwem podatkowym i udziałem w zorganizowanej grupie przestępczej. Dolegliwości, z którymi liczyć się musi podejrzany (oskarżony) są tym samym znaczne. Pomoc prawna adwokata okazać się może nieodzowna.

Przestępstwo prania brudnych pieniędzy

Opis czynu prania brudnych pieniędzy ma charakter złożony. W przepisie art. 299 k.k. opisane mianowicie zostały kolejno:

dwa typy podstawowe przestępstw (§ 1 i 2);
dwa typy kwalifikowane (§ 5 i 6);
podstawa odpowiedzialności karnej za przygotowanie do przestępstwa (§ 6a);
podstawa orzeczenia w stosunku do sprawcy przepadku przedmiotów pochodzących z przestępstwa oraz uzyskanych z przestępstwa korzyści lub ich równowartości (§ 7) oraz
podstawa wyłączenia karalności za przestępstwo. Poniżej odniosę się do każdej kwestii.

Typy podstawowe przestępstwa

Zgodnie z art. 299 § 1 k.k. Kto środki płatnicze, instrumenty finansowe, papiery wartościowe, wartości dewizowe, prawa majątkowe lub inne mienie ruchome lub nieruchomości, pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego, przyjmuje, posiada, używa, przekazuje lub wywozi za granicę, ukrywa, dokonuje ich transferu lub konwersji, pomaga do przenoszenia ich własności lub posiadania albo podejmuje inne czynności, które mogą udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie albo orzeczenie przepadku, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Pod pojęciem „środków płatniczych, instrumentów finansowych, papierów wartościowych, wartości dewizowych, praw majątkowych lub innego mienia ruchomego lub nieruchomości, pochodzących z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego” rozumieć właśnie należy „brudne pieniądze”. Czynności wykonawcze, które określa się mianem „prania”, określone zostały w sposób alternatywny w celu objęcia kryminalizacją różnego rodzaju czynności ukierunkowane na utrudnienie wykrycia przestępczego pochodzenia owych środków majątkowych.

Przestępstwo z art. 299 § 2 k.k. tym różni się natomiast od czynu opisanego w § 1, iż ma ono charakter indywidualny: jego sprawcą może być wyłącznie pracownik banku, instytucji finansowej lub kredytowej lub innego podmiotu, na którym na podstawie przepisów prawa ciąży obowiązek rejestracji transakcji i osób dokonujących transakcji, bądź też inna osoba działając w imieniu lub na rzecz takiej instytucji.

Typy kwalifikowane

W art. 299 § 5 k.k. określony został typ kwalifikowany przestępstwa prania brudnych pieniędzy z uwagi na konfigurację wieloosobową. W myśl tego przepisy Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 lub 2, działając w porozumieniu z innymi osobami, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Taka sama kara grozi za pranie brudnych pieniędzy, jeżeli sprawca osiąga z tego procederu znaczną korzyść majątkową, tj. korzyść powyżej 200.000,00 zł.

Klauzula niekaralności

W miejscu tym zwrócić należy jeszcze uwagę na art. 299 § 8 k.k., gdzie przewidziana została tzw. klauzula niekaralności. Otóż zgodnie z wolą ustawodawcy Nie podlega karze za przestępstwo określone w § 1 lub 2, kto dobrowolnie ujawnił wobec organu powołanego do ścigania przestępstw informacje dotyczące osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa oraz okoliczności jego popełnienia, jeżeli zapobiegło to popełnieniu innego przestępstwa; jeżeli sprawca czynił starania zmierzające do ujawnienia tych informacji i okoliczności, sąd stosuje nadzwyczajne złagodzenie kary.

Nawet zatem jeśli doszło do realizacji znamion przestępstwa, sprawca może uniknąć kary, podejmując zawczasu współpracę z organami ściągania.

Obrona w sprawach o pranie brudnych pieniędzy

Z uwagi na wagę sprawy, kontakt z adwokatem od spraw karnych powinien nastąpić w możliwie szybkim terminie. Często będzie to związane z zatrzymaniem i postępowaniem aresztowym. Już w czasie pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego warto skorzystać z pomocy obrońcy.

Patron merytoryczny artykułu: